O pornosach powiedziano już prawie wszystko. Porno jest złe, porno jest dobre, porno nie robi krzywdy, porno robi krzywdę, znowu to cholerne porno - weźcie się ogarnijcie, frustraci, bo nie po to opłacam konto, kto nie ogląda porno, ten z policji itd. Na szczęście świat pędzi do przodu i zmienia się na tyle, że nawet tak dobrze poznany temat, jakim jest porno, ciągle ewoluuje i pozwala odkrywać się na nowo. Teraz dzięki badaczom z kanadyjskiego uniwersytetu Université Laval w Quebec dowiadujemy się, że wśród miłośników kina posuwistego można wyodrębnić 3 grupy widzów.

Kanadyjscy badacze poprosili 830 ochotników – kobiet i mężczyzn, żyjących w związkach i singli – o wypełnienie ankiet z pytaniami o ogólną opinię na temat zadowolenia z seksu, unikania stosunków płciowych, dysfunkcji seksualnych oraz pytaniami o korzystanie ze stron z pornografią. Wśród tych ostatnich znajdowały się pytania o częstotliwość oglądania stron porno („Uważam się za osobę uzależnioną od pornografii”), o to jak mocno badani starali się o dostęp do porno („Czasami zdarza mi się układać plan dnia, by móc w samotności oglądać porno”) oraz pytania o poziom stresu emocjonalnego („Czuję wstyd po oglądaniu porno”).

Po przeanalizowaniu odpowiedzi badacze odkryli, że 75% badanych to okazjonalni widzowie, którzy sporadycznie mają do czynienia z pornografią, zaledwie 24 minuty w tygodniu. „Mocno nieszczęśliwi, ale nie kompulsywni” stanowili 12,7% badanych. Spośród wszystkich badanych oglądali oni najmniej porno (17 minut tygodniowo), ale cechował ich najwyższy poziom rozchwiania emocjonalnego. Resztę badanych, jak można słusznie przypuszczać, stanowili najwięksi fani porno. 11,8% oglądało porno średnio przez 110 minut tygodniowo, cechował ich umiarkowany poziom stresu.

To jak – w której z grup byście się widzieli?